Galeandra baueri
Synonim: Galeandra cristata Lindley, Galeandra dives Rchb. f., Galeandra funchii Linden ex Rchb. f., Galeandra funckiana Linden & Rchb. f. Aż do niedawna większość autorytetów uważała Galeandrę batemanii Rolfe za synonim Galeandry baueri Lindley i podawali oni, że obszar jej występowania rozciąga się od południowego Meksyku poprzez Amerykę Środkową aż do północnej części Ameryki Południowej. Najnowsze prace wykazują jednak, że istnieje wystarczająco dużo różnic, aby usprawiedliwić rozdzielenie tych dwóch gatunków, oraz wskazują, że Galeandra baueri, znaleziona najpierw we Gujanie Francuskiej, obecnie jest spotykana tylko w Ameryce Południowej. Galeandra batemanii natomiast jest gatunkiem występującym wyłącznie w Ameryce Środkowej. Dlatego, jeżeli wiemy, że roślina pochodzi z Ameryki Środkowej, a ma nazwę Galeandra baueri, to jest to prawdopodobnie Galeandra batemanii i wobec tego należy ją uprawiać według jej wymagań. Istnieją dwie opisane odmiany: Galeandra baueri var. lutea Watson i Galeandra baueri var. piloso-columna C. Schweinfurth.
Występowanie:
Gujana Francuska, Peru i Boliwia. Po raz pierwszy storczyk ten znaleziono we Gujanie Francuskiej na wysokości 1000 m. Od tego czasu rośliny znajdowano w Boliwii, gdzie rosły na pniach drzew w wilgotnych, tropikalnych, górskich lasach w północno-wschodnim departamencie Santa Cruz. Galeandra baueri var. piloso-columna C. Schweinfurth została znaleziona w Peru, w departamencie Jun'n, w dolinie Chanchamayo na wysokości 1800 m, oraz w pobliżu La Merced na wysokości 1200 m.
Klimat:
Zanotowane skrajne temperatury to 31°C i 7°C.
Średnia wilgotność 80% przez cały rok.
Opady od 38 mm w październiku do 330 mm w maju.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 23,3/14,4°C w lipcu do 27,8/16,1°C w listopadzie.
Okres kwitnienia: nieznany.
Uwagi różne:
Nieznany jest okres kwitnienia. Galeandra baueri ma wysmukłe, wrzecionowate pseudobulwy i kwiaty z żółtą warżką, która jest wyraźnie rozdzielona z przodu. Galeandra batemanii ma krótkie, jajowate pseudobulwy i ciemno-purpurową warżkę. Różnice pomiędzy tymi dwoma gatunkami dokładniej opisał Siegerist (1983).
Uwagi dotyczące hybryd:
Liczba chromosomów wynosi 2n = 56.
Informacje o roślinie i kwiatach:
Wielkość i typ rośliny:
Stosunkowo duży epifit o sympodialnym typie wzrostu osiągający 40-50 cm wysokości.
Pseudobulwy:
Pseudobulwy mają do 19 cm długości. Wysmukłe, wrzecionowate pseudobulwy są spłaszczone, tworząc dwie ostre krawędzie ukryte pod cienkimi, suchymi, zabarwionymi na czerwono okrywającymi nasadę liści osłonkami, które zwykle pozostają na pseudobulwie po opadnięciu liści.
Liście:
Długości 15-20 cm i szerokości 1,5-2,0 cm. Na każdej pseudobulwie wyrasta kilka wyprostowanych, lancetowato wydłużonych liści ze środkowym nerwem, które opadają pod koniec okresu wzrostu. Są ostro zakończone, wachlarzowato poskładane, a przy podstawie mniej lub bardziej zwężone i złożone.
Kwiatostan:
Kwiatostan osiąga 15-20 cm długości. Wygięta łukowato łodyga kwiatowa wyrasta na szczycie najmłodszej dojrzałej, bezlistnej pseudobulwy, zwykle w tym samym czasie, gdy rozpoczyna się wzrost nowych przyrostów.
Kwiaty:
Do 4. Stosunkowo duże kwiaty mają żółtawo-purpurowe płatki obu okółków. Warżka o kształcie lejka jest żółta. Rozłożone, choć nieco wklęsłe, płatki obu okółków są błonkowate, lancetowate i ostro albo tępo zakończone. Płatki okółka zewnętrznego mają 2,2-2,5 cm długości i 0,5 cm szerokości; płatek grzbietowy jest wyprostowany a płatki boczne są lekko ukośne. Ukośne, nieco sierpowate płatki okółka wewnętrznego mają 2,1-2,2 cm długości i 0,5-0,6 cm szerokości. Cienka, błonkowata warżka ma 2,5-3,0 cm długości i 0,8-1,1 cm szerokości, jest wyraźnie dwuklapowa i ma przy podstawie poziomą ostrogę o długości 2,5-3,5 cm. Dość gruby, mięsisty prętosłup jest półcylindryczny i ma około 1 cm długości.
Tłumaczenie: Grażyna Siemińska |
